İnsanlığın Gizli Kökeni – Galaktik İnsan – Yeryüzü İnsanı

 

Kutsal kitapların hepsinde “ilk insan” dan bahsedilir. Üstü örtülü sembolik bilgilerle, bu sır insanlara anlatılmaya çalışılmıştır. Ancak açık bir bilgi verilmemiştir.

Gerek Hint kökenli belgelerde, gerekse İslam, Mısır ve Babil Ezoterizmi’nde ilk insandan yoğun olarak bahsedilmiştir. Bu konuyu uzun uzun anlatan kutsal kitaplardan biri de Tevrat’tır. Kutsal Kitaplar’da sözü edilen bu meseleyi tam olarak anlayabilmek için yine Ezoterizm’e müracaat edeceğiz.

Ezoterik bilgilere göre ki bunu kutsal kitaplar da teyit etmektedir, yeryüzünde birçok devirler geçmiştir. Bunların ilkine “Altın Çağ” adı verilmiştir. Buradaki altın sözcüğü bilinen anlamıyla altın madeninin bol bulunduğu bir devri değil, kalite olarak ileri bir seviyeye ait bir sürecin yaşanmış olduğunu gösterir. Son derece ileri seviyeli bir insanlığın devrini anlatmak için kullanılan bir semboldür. Değerli bir çağ anlamındadır.

Daha sonra sırasıyla: “Gümüş”, “Bronz”, “Kahramanlar”, ve son olarak da bizim devremiz insanlığının içinde bulunduğu “Demir Çağı” gelmektedir. Dünya insanı olarak gelinen nokta neresidir diye soracak olursanız; Ezoterik bilgiler bu soruya cevap olarak, “Demir Çağı”nın sonlarına doğru gelindiğini söylemektedir. Yine aynı Ezoterik bilgilerde, “Demir Çağı”nın sonunda yaşanacak bir aydınlanmayla (Kıyamet) yeniden dünya üzerinde eskiden olduğu gibi altın bir devrin yaşanacağına işaret edilmektedir.

Yeryüzündeki ilk insanın, bir zamanlar iddia edildiği gibi tek hücreli canlılardan gelişe gelişe ortaya çıkmadığı artık bilimsel olarak anlaşılmış durumdadır. Ezoterik bilgiler bunun böyle olamayacağını zaten binlerce yıldır söylemekteydi. İnsan vücudu organik bir yapı olarak, özel bir tarzda meydana getirilmiştir. Yani yapılmıştır. Bir üretim mahsulüdür. İnsan organizması, bir dizi tesadüflerin sonucu değil, çok yüksek bir bilimin kendi potasında meydana getirdiği bir yapıdır.

Eski tarihi belgeler ve kutsal kitaplar değişik bir bakışla incelenecek olursa, insanın meydana getirilişinin iki safha olduğu görülecektir.

Birincisi: Galaktik İnsan

İkincisi: Yeryüzü İnsanı

Galaktik insan, bir zamanlar yeryüzünde ‘Altın Çağı’ meydana getirmiş olan varlıklara verilen bir isimdir. Bunun yeryüzündeki insan ile çok uzaktan bir akrabalığı vardır. Yeryüzü insanının ilki olarak, Kutsal Kitaplar bize “Adem”den bahsederler. Peki, insanın meydana getirilişi yeryüzünde mi olmuştur? Yoksa başka bir mekânda meydana getirildikten sonra yeryüzüne mi getirilmiştir? Yavaş yavaş konuyu açmaya çalışalım. Bakalım nelerle karşılaşacağız?

Tevrat’ta iki farklı yaradılıştan söz edilir:

Birincisi: Elohimler’in yarattığı insan.

İkincisi: Yehova’nin yarattığı insan.

Burada sözü edilen yaradılış bir imalattır. Yani Kaadir-i Mutlak Yaradan’ın yaratma fiili değil, yüksek seviyeli varlıkların mevcut maddeleri kullanarak ortaya çıkarttıkları bir imalat söz konusudur. Bu iki durumu birbirinden ayırmak gerekir.

‘Elohimler,’ Galaktik Uygarlıklar’ın senyörleridir. ‘Yahve’ de bu senyörlere dâhil olan ve yeryüzündeki insanların gelişimiyle yakından ilgilenen vazifeli varlıklar grubunun başı ya da sözcüsü konumunda olan kozmik bir varlıktır. ‘Elohim- ler’in meydana getirmiş olduğu insan tipi (Galaktik insan) ile ‘Yehova’nin meydana getirmiş olduğu, bizim devremiz insanı olmak üzere iki ayrı ‘Âdem’ vardır. Biri bizim devremizin, diğeri eski devirlerin Âdem’idir.

Birinci Âdem’le ikinci Âdem arasındaki farkları Kutsal Kitaplar ince farklarla ifade etmişlerdir. Dikkatlice incelenecek olursa bunlar ayır edilebilir. Burada araştırmacıların dikkatinden kaçmaması gereken bir diğer husus da, İslam’ın Kutsal Kitabı Kur’an-ı Kerim’de, Galaktik Âdem’den değil, doğrudan doğruya bizim devremizin Âdem’inden bahsedilmiş olmasıdır.

Fakat diğer Kutsal Kitaplar ayrıca yeryüzünde meydana gelmemiş olan, fakat bütün bir galaksi içerisinde kendisini temsil eden, gelişmiş bir Âdem’den bahsederler. Ancak Kur’an-ı Kerim’de de bizim neslimizden öncesine ait başka nesillerin yeryüzünde bir zamanlar yaşadığı birçok ayette açıkça belirtilmiştir.

İşte onlardan sadece bir tanesi:

“Onlardan önce nice nesilleri yok ettiğimizi görmediler mi? Onları, sizi yerleştirmediğimiz bir şekilde yeryüzüne yerleştirmiş, gökten bol yağmur yağdırmış, altlarından ırmaklar akıtmıştık. Fakat onları günahlarından ötürü yok ettik ve ardından başka bir nesil yetiştirdik” (En’am Suresi: 6/6)

Görüldüğü gibi her ne kadar Galaktik Âdem’den bahsedilmese de, Kur’an’da bizim neslimizin haricinde de nesillerin yeryüzünde yaşadığı ve dolaylı olarak başka Âdemler ‘in de mevcut olduğu anlatılmaktadır.

Kaldığımız yerden devam edelim…

Altın Çağ’ın yaşandığı dönemlerde yeryüzünde Galaktik Irk’a mensup varlıklar bulunmaktaydı. Galaktik Irk’ın en son uzantıları olarak, Mu ve Atlantis Uygarlıklarını görmekteyiz. Kutsal Kitaplar’da sözü edilen büyük tufanla birlikte bu Galaktik Irk’m son temsilcileri de yeryüzünden silinmişler sadece çok küçük bir kısmı bizim kıtalarımıza göç ederek varlıklarını sürdürebilmişlerdir.

Ezoterizm’de bu varlıklara “Naakaller” adı verilir. Ezoterik kayıtlar Naakaller’in Tibet dolaylarında gizli bir yeraltı uygarlığı oluşturduğundan bahseder. Agarta adı verilen bu yeraltı uygarlığı günümüzde hala varlığını sürdürmektedir.

“Galaktik Irk”ın yeryüzünden kaybolmasından hemen önce, bizim devremizin başlangıcını teşkil edecek fizik bedenlere ihtiyaç vardı. Zaman bir hayli ilerlemiş ve insanlığın aşamalı aşağıya iniş sürecinin bir sonucu olarak, “Demir Çağı”nın bedenleri imal edilmesi gerekiyordu. Bu tamamıyla bir laboratuvar çalışmasını gerektiren, genetik biliminde uzmanlaşmış Galaktik İnsanlar’ın yapabileceği bir işti.

Tevrat’ta anlatılanlardan; Yehova ve grubunun, muhtelif gezegenlerde, her devreden sonra ruhi varlıkların gelişim süreçlerini sürdürebilmeleri için doğacakları biyolojik bedenleri imal ettiklerini anlıyoruz.

İşte bu noktada Tevrat’ta Yehova olarak isimlendirilen “uzaylı” varlıklar devreye girmiş ve bizim devremize ait ilk bedenleri imal etmişlerdir.

Bu sır tüm dinlerde ve tüm mitolojilerde üstü örtülerek anlatılmıştır. Mitolojik anlatımlarda geçen ilahların bir kısmı, sözünü etmeye çalıştığımız Galaktik Irk’a mensup ileri seviyeli insanların sembolüdür. “Ruhsal İdare Mekanizması”na bağlı olarak çalışan bu uzaylıların, dünya üzerinde ne kadar önemli bir fonksiyon gördükleri, dinlerin ve mitolojilerin tam anlamıyla açıklığa kavuşmasından sonra çok daha iyi anlaşılacaktır. Ancak günümüze kadar gelebilen Ezoterik kayıtlarda bunlarla ilgili son derece önemli bilgiler mevcuttur. Ne yazık ki yurdumuzda bu konuyla ilgili fazla bir araştırma yapılamamış ve kamuoyu bu konuda yeterince bilgilendirilememiştir.

Dini Öğretiler’de Âdem’in meydana getirilişiyle ilgili bir başka ilginç ayrıntı daha verilir. İslam’ın Kitabı Kur’an-ı Kerim’de, Âdem’in balçıktan yaratıldığı söylenir. Buna benzer ifadeler diğer dinlerde de vardır. Örneğin İbraniler’in Kutsal Kitabı Tevrat’ta Âdem’in yerin tozundan yaratılmış olduğu anlatılır. Her iki ifade de birbiriyle aynıdır.

Balçıktan ya da yerin tozundan yaratılmak ne demektir? Burada kastedilmek istenen, doğrudan doğruya dünyasal bir molekül yapısıdır. Dünyaya ait moleküler yapının kullanılmış olmasıdır. Bu bizim devremizin Âdem’idir. Diğer Âdem’in moleküler yapısı ise tamamen farklıydı. Dünya ya ait değil dünya dışına ait bir yapıdan oluşmuştu. Yani Elohimler’in dünyasından….

Böylelikle değişen yeryüzü şartlarına en uygun Âdem soyu meydana getirilmiş oluyordu… Demir Çağı’mn çocuklarının, bedenlerinin ilk örnekleri artık hazırdı… Galaktik Uygarlığın temsilcileri ise, geçmişin anıları arasında eriyip gitti… Ama izlerini ve hatıralarını dünyada bırakarak…

Gizli Sırlar Öğretisi- Ergun Candan