Cehennem ateşinde yanma

Çeşitli mitolojilerde, tradisyonlarda ve dinlerde sözü edilen bir semboldür. Hinduizm’de ilâh Agni ile simgelenir. Sembolün simgelediği anlamlar ruhçu ve ezoterik bilgilerle şöyle açıklanır:

1- Ölüm olayı ile öte-âlem’e spatyum geçen varlığın, ruhçulukta kendiliğinden imajinasyon aşaması denilen ilk aşama sırasında çektiği vicdan azapları ve vicdanının denetimindeki imajinasyonunun yarattığı kimi mizansenlerdeki olaylardan dolayı duyduğu ıstıraplar, sıkıntı, huzursuzluk vs. Buna “vicdanî hesaplaşma” da denir.

Reenkarnasyonu kabul eden ve bir inisiye olan Platon ve Orfe bunu “varlığın kendi kendini yargılaması ve dünyada bedenliyken yaptıklarının kefaretini kendine ödetmesi” olarak ifade eder.

Satapatha Brahmana’ya göre, ölen her kimse, günahkârları yakan, fakat iyilerin geçmesine izin veren iki ateş arasından geçmek durumunda kalır. Kimi eski Mısır metinlerinde çekilen vicdan azabı, Tuat’taki ateş yılanıyla simgelenir; bu aşamayı aşabilenlerin serin sularda rahatlayacağı belirtilir.

2- Teozofik literatürde karmik hesaplaşma denilen bu vicdanî hesaplaşma aşamasından sonra, varlığın yüksek plân’larla irtibat kurabilmesi ya da bir başka evreye geçebilmesi için, ona yardım mahiyetinde olmak üzere, ruhsal hiyerarşi tarafından, esiri bedenindeki esir negatif (menfi) düşünce formları denilen, geçmişte oluşturduğu menfi imajinasyon ürünü tortulardan arındırılması, esîrî bedenindeki titreşimsel durumun inceltilmesi ve yükseltilmesi. (Buna “karmik tortulardan arındırılma” da denir. Fakat burada, varlığın vicdani hesaplaşmayla kendi başına arınması anlamındaki cehenneme iniş deneyiminden farklı bir anlam söz konusudur.)

Teozofik deyişle, varlığın bedenliyken oluşturduğu “negatif düşünce formu tortuları” varlık üzerinde sürekli bir etki sahibidir. Onun, yani esîrî bedeninin bu tortulardan arındırılması esîrî bedenindeki titreşimsel düzeyin inceltilmesiyle mümkündür ki, bu, ancak, yüksek Ruhsal Plân’lardaki varlıkların çok ince vibrasyonlu, çok güçlü tesirleriyle sağlanabilir. Dolayısıyla varlık bu şiddetli, güçlü tesirlere maruz kalır.

Bu çok güçlü ve yoğun tesirler varlık için adeta kavurucu bir güneş gibidir, ancak ateş tarzında ifade edilebilecek çok yüksek tesirler söz konusudur ve bu, varlık için çok sarsıcı bir işlemdir. Varlığın buna dayanması kolay değildir. Fakat hayrınadır, yararınadır. Yani cehennem ateşi insanların aleyhine değil, lehine bir tesirdir.

Çünkü tekâmül yolunda hızlı yürümelerini, yeni bir hamle yapabilmelerini veya yeni bir aşamaya geçmelerini engelleyici yüklerinden kurtarmaktadır onları. Bu çok büyük yardımlarla gerçekleştirilen bir işlemdir. Varlık için bir rahmettir. Fakat burada, bir affedilme, daha doğrusu varlığın yaptıklarının sonuçlarını yaşamasını engelleme gibi karma yasasına aykırı bir durum söz konusu değildir. Karmik hesaplaşmanın ardından yapılan bir işlemdir.

Vedalardaki ateş ilâhı Agni’nin aynı zamanda günahları temizleyen bir ilâh olmasında bu bilgi sembolize edilmiştir. (Agni aynı zamanda insanları hayra sevkeden bir ilâhtır.)

Tradisyonlardaki “cehennem ateşinde ebediyen yanma” ifadesinde bulunan ebediyen kavramı da şöyle açıklanır: Spatyumdaki ile dünyadaki zaman akışı eş değildir; örneğin dünyada yıllar alabilecek olayları spatyumdaki bir varlık bir saniye içerisine sığacak şekilde yaşayabilir.

Buna karşılık bedenini terk edeli birkaç gün olmasına karşın, geçirdiği zaman varlığa bir kaç yüzyıl kadar uzun da gelebilir. Bu ikinci örnek, gündüzün uyuyan bir insanın uyandığında çok kısa ya da çok uzun süre uyuduğunu sanmasına benzetilebilir.

Dolayısıyla herhangi bir olay, dünya zamanıyla birkaç saniye sürebilecek tek bir olay bile olsa spatyumdaki bir varlığa asırlardır sürüyormuş gibi gelebilir. Bu olgu, İrlanda tradisyonundaki Sid denilen öte-âlemle ilgili bilgilerde açıkça ifade edilir.

dolusozluk